Pieśń Legionów Polskich we Włoszech, później znana pod nazwą Mazurek Dąbrowskiego została hymnem dopiero 130 lat po napisaniu. W tym czasie treść pieśni była cenzurowana, zmieniana, a nawet zakazana. Pierwsze zmiany zostały narzucone jeszcze przez władze francuskie. Słowa pieśni modyfikowali również sami Polacy. W zależności od sytuacji bohaterem refrenu stawał się Dwernicki, Piłsudski czy też Sikorski, a ziemia włoska zmieniała się w szkocką.

Burzliwe losy Mazurka Dąbrowskiego przedstawia druga część wystawy stałej zatytułowana Losy Mazurka Dąbrowskiego. Wśród eksponatów prezentowanych na wystawie na szczególną uwagę zasługuje kolekcja biżuterii patriotycznej z II połowy XIX wieku oraz pozytywki wygrywające zakazaną w czasach niewoli pieśń. Wystawa uświadamia, jak popularna była to pieśń w okresie powstania listopadowego, Wiosny Ludów, w czasie żałoby narodowej i powstania styczniowego oraz następujących po nim represji. Z kolei motyw Polonii i symboliki Polski zniewolonej jest połączony z prezentacją kobiet – bohaterek powstań narodowych.

Wystawa podejmuje także takie tematy, jak odzyskiwanie przez Polskę niepodległości, czas budowania państwowości II Rzeczypospolitej (w tym również ponownego ustanawiania symboli narodowych), rola hymnu podczas II wojny światowej, w czasach PRL oraz w okresie strajków organizowanych przez Solidarność.