JÓZEF WYBICKI

Józef Rufin Wybicki herbu Rogala urodził się 29 września 1747 roku w Będominie, w rodzinie średniozamożnej szlachty kaszubskiej. Ojciec Józefa, Piotr Wybicki, właściciel Będomina, Będominka oraz części Lubania i Mściszewic był sądowym ziemskim mirachowskim. Matka Konstancja z Lniskich, córka sędziego ziemskiego mirachowskiego Jana Lniskiego herbu Ostoja. Józef miał liczne rodzeństwo, jego starszy brat został księdzem, cztery z siedmiu sióstr wstąpiły do zakonu. Pierwsze nauki pobierał u swojego stryja Franciszka, który był proboszczem w pobliskich Skarszewach.

W wieku 8 lat rozpoczął naukę w Kolegium Jezuickim w Starych Szkotach pod Gdańskiem. W wieku 20 lat zostaje posłem ziemi pomorskiej. W 1768 roku wygłosił  protest przeciwko wtrącaniu się Rosji w wewnętrzne sprawy Polski, następnie związał się z Konfederacją Barską i jako emisariusz konfederacji przebywał na dworze wiedeńskim i berlińskim. W 1771 roku wyjechał do Holandii, gdzie na Uniwersytecie w Leydzie studiował prawo i ekonomię. Powrócił do kraju po I rozbiorze Polski, kiedy to Będomin znalazł się pod zaborem pruskim.